hiç kimse

Aynı sokaktır, yürüdüğün kaldırımlar,
Umarsızca görünürsün kendince, bence topu topu 4 saniye bir yıldız gibi...
Sağ omuzumdan bilinmeze kaybolursun.
İzlerin carptığın rüzgarlar kalır,
Son umut olursun, son durak,
Senden ötesi zaten diyalekte aykırı,
Gözünde, Zihninde büyütürsün,
İster istemez kutsal bir Meleksin artık.

Görünmemiştir gözlerin, dudağın üstendeki gizemli gamzeler..
Bir arzu olarak kalırsın,
Zamanları avutmak için saf bir masal,
Ve hiç birşeye denk değildir.
Tebüsünün, yüzündeki utangaç minik kız çocuğu...

Ya varsındır ya da hiç
yoktur ötesi ....
belki herkes sen
sen hiç kimse...